خنده بر هر درد بی درمان دواست یا این حرف، به کلیشه بدل شده است؟ به واقع، اگر شما، برای درمان خود، مابین انتخاب خنده، و مثلا، پنی سیلین یا شیمی درمانی، مخیر باشید، احتمالا دارودرمانی را انتخاب می کنید. با این حال، بخش وسیعی از محققان نشان داده اند که طنز، چه به لحاظ جسمانی و چه روانی، درمان فوق العاده ای است.

به نظر، خندیدن به مصیبت، آدمی را از آثار مصیبت محافظت می کند. مروری بر مطالعات سال 2013 نشان داد که این کار از بین بیماران سال خورده، به اندازه قابل توجهی، علایم افسردگی را کاهش می دهد. یک مطالعه دیگر، که در اوایل همین سال منتشر شد، نشان داد که آن گروه از آتش نشانان که از خنده به عنوان یک راهبرد حفاظتی استفاده می کنند، تا حدی از «ناهنجاری استرس پس از حوادث» در امان اند.

خندیدن، گویا هم چنین، نگرانی های روزمره را آرام می کند. یک گروه از محققان نشان دادند که تماشای یک قسمت از سریال «فرندز» (Friends) (مخصوصا قسمت «The One Where Everybody Finds Out» از فصل پنجم) می تواند به اندازه گوش دادن به موسیقی یا تمرین آن، و [حتی] بیش از استراحت کردن، حال آدم را خوش کند.

به نظر، خنده حتی در برابر دردهای فیزیکی هم خصلت تعدیل کننده دارد. یک تحقیق در سال 2012، نشان داد آن ها که برای شان یک ویدئوی خنده دار نمایش داده شد، نسبت به آن ها که یک مستند جدی را تماشا کردند، درد شدیدتری را تحمل می کنند.

در یک تحقیق دیگر، بیماران پس از عمل جراحی، اگر که فیلم کمیکی که خودشان انتخاب کرده اند، ببینند، داروی مسکن کم تری درخواست می کنند.

متون دیگر حتی خواص درمانی مشخص تری را نشان می دهند: خنده سختی دیواره شریان ها را (که به بیماری های قلبی و عروقی منجر می شود) کاهش می دهد. 

زنانی که مشغول بارداری آی وی. اف (لقاح مصنوعی یا IVF) هستند، وقتی توسط دلقکی که لباس سرآشپزی به تن داشت، سرگرم شدند، 16 درصد بیش تر شانس بارداری می داشتند. یک دلقک عادی قدیمی عملکرد ریه بیماران مبتلا به اسنداد ریوی مزمن را بهبود بخشید. 

به طور کلی، یک زندگی شاد و خرم، احتمالا تزندگی طولانی ای خواهد بود. مطالعه ای درباره نروژی ها نشان داد که احساس شادبودن با احتمال بالاتری برای زنده ماندن در بازنشستگان پیوند دارد.

متاسفانه، اما یک پاورقی نه چندان خنده دار باید به همه این نکات افزود: آن هایی که در جک گفتن بهترین اند بیش از دیگرانی که به آن ها می خندند، مشکلات درمانی دارند. یک مطالعه درباره افسران پلیس فنلاندی نشان داد آن ها که به سیگار کشیدن های خنده دار شناخته می شوند، نسبت به هم سن وسالان خود، چاق ترند و بیش تر در معرض بیماران قلبی و عروقی قرار دارند. هنرمندان، معمولا زودتر از دیگر چهره های مشهور می میرند، و کمدین ها بیش از دیگران، دچار «مشکلات روانی» می شوند.

خلاصه همان طور که مطالعاتی را می بینیم که این ایده معقول را تایید می کنند که «خنده، درمان است»، هم چنین گویا این قول معروف هم حقیقت دارد که آدم های اهل خنداندن (خنداننده ها) خودشان کم تر چیزی برای خندیدن دارند. شایداین حس خوبی باشد که الان یا هر زمان دیگری، دیگران را از خنده [منفجر کنی] اما بعید نیست که مخاطب شما آخرین خنده را از شما بگیرد.